«Προώθηση της τεχνολογίας Yachting μέσω εναλλακτικών καυσίμων» ήταν ο τίτλος ενός συνεδρίου που φιλοξενήθηκε στο Yacht Club de Monaco κατά τη διάρκεια της εβδομάδας Monaco Energy Boat Challenge. Η εκδήλωση είχε στόχο να διαμορφώσει το μέλλον του κλάδου του yachting, ευθυγραμμιζόμενη με το όραμα του Μονακό ως Πρωτεύουσα του Advanced Yachting. Τα βασικά θέματα περιελάμβαναν την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις τεχνολογικές προόδους στα εναλλακτικά καύσιμα και τις τεχνολογίες αιχμής στους κλάδους της ναυτιλίας και του yachting.
Η μεθανόλη και ο ρόλος της προς τον καθαρό μηδενικό στόχο ήταν μεταξύ των θεμάτων που καλύφθηκαν από την άποψη του κλάδου του yachting. «Στη Lürssen εξετάζουμε εναλλακτικά καύσιμα για πολλά χρόνια και έχουμε εξετάσει διαφορετικά είδη. Υπάρχουν πολλά κριτήρια που σχετίζονται με εναλλακτικά καύσιμα, όπως η ενεργειακή πυκνότητα, η ασφάλεια, ο χειρισμός και ούτω καθεξής. Η μεθανόλη είναι το πιο πολλά υποσχόμενο καύσιμο όσον αφορά την ενεργειακή πυκνότητα. Είναι πολύ εύκολο στο χειρισμό και μπορεί εύκολα να αποθηκευτεί στο κάτω μέρος του σκάφους. Ενώ, αν κοιτάξετε το υδρογόνο, έχει μειωμένη ενεργειακή πυκνότητα και πρέπει να το αποθηκεύσετε σε μια κυλινδρική δεξαμενή που πρέπει να αποθηκευτεί όχι στον πυθμένα του πλοίου, ώστε να καταλαμβάνει πολύτιμο χώρο μέσα στο γιοτ. Αυτός είναι ο λόγος που πηγαίνουμε στη μεθανόλη. Τώρα υπάρχει λίγο-πολύ μια κατανόηση στη βιομηχανία του yachting κοιτάζοντας τους διαφορετικούς κατασκευαστές κινητήρων που αναπτύσσουν κινητήρες για μεθανόλη». είπε Μπέρνχαρντ Ούρμπαν, επικεφαλής ανάπτυξης και καινοτομίας στο Lürssen. «Πρέπει να συνεργαστούμε. Χρειαζόμαστε ναυπηγεία, τεχνικούς συνεργάτες, αλλά και για να έχουν αυτοπεποίθηση οι ιδιοκτήτες σκαφών και τα πληρώματα, τα καύσιμα να είναι διαθέσιμα στα λιμάνια και οι αρχές να είναι γρήγορες στον καθορισμό των κανονισμών». πρόσθεσε ο Πάολο Μπερτέτι, αντιπρόεδρος Τεχνικής και Ε&Α στο Sanlorenzo.
Προχωρώντας, συζητήθηκε επίσης ο ρόλος της πυρηνικής ενέργειας στον τομέα του yachting. «Είναι δυνατό να υπάρχει ένας πυρηνικός αντιδραστήρας σε ένα γιοτ. Ένα διαφορετικό πράγμα είναι το πόσο αποτελεσματικό είναι. Ξεκινήσαμε να κάνουμε έρευνα πριν από περίπου 10 χρόνια, αλλά για μικρούς αντιδραστήρες πρέπει ακόμα να περιμένουμε. Είδαμε ότι είναι δυνατό να το κατασκευάσουμε στο γιοτ, το οποίο στη συνέχεια θα είναι λίγο μεγαλύτερο και λίγο βαρύτερο, αλλά, καθώς τα περισσότερα από τα γιοτ μας πλέουν σε περιορισμένη περίοδο του χρόνου, πιστεύουμε ότι είναι λιγότερο αποτελεσματικό να έχουμε ένας πυρηνικός αντιδραστήρας επί του σκάφους. Ο αντιδραστήρας στην πραγματικότητα μπορεί να παρέχει το 100% του χρόνου το 100% της ισχύος, αλλά μόνο λίγα τοις εκατό της εποχής του έτους χρησιμοποιούμε την πλήρη ισχύ. Ο υπόλοιπος χρόνος είναι για άγκυρα. Έτσι, πιστεύουμε ότι είναι στην πραγματικότητα πιο αποτελεσματικό να έχουμε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στην ακτή ή κάπου να επιπλέει. Θα βλέπαμε ότι θα ερχόταν νωρίτερα και ίσως αργότερα, εάν υπάρξει περισσότερη παραγωγή πυρηνικών αντιδραστήρων, εάν το κόστος μειωθεί, εάν επιλυθούν τα ζητήματα ασφάλειας και γίνει αποδεκτό από το ευρύ κοινό, ίσως σε 20-30 χρόνια να υπάρχει χώρος για πυρηνικοί αντιδραστήρες επί του σκάφους», είπε ο Ronno Schouten, ανώτερος ειδικός Feadship.
Κατά την πλοήγηση στη βιωσιμότητα, είναι σημαντικό να μετρώνται οι εκπομπές και να ορίζονται κύκλοι ζωής. «Συνεχίζουμε την ανάπτυξη του Sea Index και σήμερα ξεκινήσαμε μια συνεργασία με την ναυτιλιακή κοινωνία «RINA». Είναι μια νέα μεθοδολογία για τον υπολογισμό των εκπομπών CO2 με βάση το ανεφοδιασμό του καυσίμου, την επιλογή του καυσίμου. Είναι επίσης μια μελλοντική μεθοδολογία απόδειξης, επειδή μπορεί να λάβει υπόψη τα βιοκαύσιμα και τις διαφορετικές συγκεντρώσεις αυτών των βιοκαυσίμων με μια καλή προσέγγιση. Ελπίζουμε πραγματικά ότι αυτή η μεθοδολογία, που θα είναι προσβάσιμη στον ιστότοπό μας πολύ σύντομα, θα χρησιμοποιηθεί από τον κόσμο και επίσης για να δούμε τον αντίκτυπο ανάλογα με τον τύπο καυσίμου που έχει επιλεγεί». είπε η Natalie Quévert, Sea Index επικεφαλής του έργου.
